Miesięcznie poradnia przyjmuje ok 100 osób, od początku przewinęło się przez nią ponad 1000 osób – mówił Mariusz Kokosza, dyrektor placówki. Chociaż w większości przypadków pacjenci, u których wdrożono leczenie żywieniowe, muszą korzystać z niego do końca życia, to jednak warto podkreślić, że takie leczenie wdrożone w odpowiednim momencie, daje szansę na wyzdrowienie i powrót do przyjmowania pokarmów drogą tradycyjną. Takich pacjentów też mamy i dziś poznają Państwo jednego z nich.
Tą pacjentką była Wiktoria Kuc, 26-letnia kobieta, która 2,5 roku temu, po roku zmagań się z potwornymi bólami brzucha, biegunkami i wymiotami, trafiła pod opiekę Tomasza Pierścieńskiego, założyciela i kierownika Poradni Żywieniowej. Ważyła wówczas 38 kilogramów (przy wadze wyjściowej 50-54 kg.). Szukała pomocy w sześciu ośrodkach w kraju, gdzie leczono ją z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego (został usunięty) i zapalenia trzustki. Leczenie w tamtych ośrodkach polegało na podawaniu leków przeciwbólowych, stosowaniu głodówki, a później - nagłym podaniu jedzenia (najczęściej był to rozrzedzony kleik). Po każdym zjedzonym przez Wiktorię posiłku wracał potworny ból brzucha, biegunka i wymioty. Na pomysł, by skierować ją do bytomskiej poradni wpadł jeden z lekarzy rezydentów Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Katowicach Ligocie.
Dolegliwości pacjentki spowodowane są uciskiem więzadła łukowatego na tętnice trzewne. W trakcie jedzenia jelita potrzebują dużo krwi. Przy ucisku są one niedokrwione, stąd bierze się silny ból – tłumaczył wówczas Tomasz Pierścieński. Jednym z elementów leczenia było wszczepienie Wiktorii cewnika Broviaca, przez który podawane jest żywienie - białka, tłuszcze, kwasy tłuszczowe, kwas omega 3, witaminy, mikroelementy oraz elektrolity. Jej organizm musiał wyrównać wszystkie niedobory, na które był narażony w trakcie choroby i długotrwałej diagnostyki.
Po pół roku leczenia pozajelitowego Wiktoria wróciła do pracy, skończyła studia i zaczęła realizować swoją pasję, jaką jest jazda na motocyklu. Niedawno, po ponad dwóch latach leczenia – Wiktoria wróciła do normalnego odżywiania. Może już jeść i pić, jak wszyscy. Na wczorajszą konferencję przyjechała na swoim jednośladzie.
Żywienie pozajelitowe nie jest tak popularne, jak mogłoby być, co podkreślała prof. Iwona Niedzielska, kierownik Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Szpitala im. Mielęckiego w Katowicach. Leczeni są u niej pacjenci m.in. z nowotworami w obrębie głowy i szyi, którzy nie mogą przyjmować pokarmów drogą tradycyjną, a co za tym idzie – z powodu niedożywienia są skrajnie wycieńczeni, co utrudnia leczenie. Bytomska Poradnia Żywieniowa od kilku lat współpracuje z Kliniką Chirurgii Szczękowo-Twarzowej. Przed przystąpieniem do operacji, a także po niej, pacjenci kliniki mają wdrożone żywienie pozajelitowe. Odżywiony organizm łatwiej znosi operację, a później – szybciej wraca do zdrowia.
Prelegentami wczorajszej konferencji byli również: prof. Tomasz Banasiewicz, kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Onkologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, który łączył się bezpośrednio z 47. kongresu ESPEN (Europejskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego i Metabilizmu, ang. European Society for Clinical Nutrition and Metabolism) z Pragi; Sebastian Opaliński, specjalista radioterapii onkologicznej Szpitala Specjalistycznego w Brzozowie; dr n. farm. Piotr Kaczmarczyk, farmaceuta, trener kadr medycznych; dr n. o zdr. Beata Barańska, specjalista pielęgniarstwa chirurgicznego i onkologicznego z Poradni Żywienia Klinicznego w Brzozowie.
